• absolwent 1965r.

Wojciech Piotr Mann (urodzony 25 stycznia 1948 w Świdnicy) – polski dziennikarz muzyczny, pedagog, autor tekstów piosenek, współpracujący na stałe z Programem III Polskiego Radia, anglista.

Korzenie rodzinne Mannów wywodzą się ze Lwowa. Ojcem Wojciecha Manna był lwowski grafik Kazimierz Mann – brat Romana i Tadeusza. W dzieciństwie Wojciech Mann występował w zespole Gawęda. Ukończył XXVII Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Czackiego w Warszawie oraz filologię angielską na Uniwersytecie Warszawskim.

Od 1965 współpracuje z Polskim Radiem: w latach 1965–1967 z Rozgłośnią Harcerską, a od 1967 z Programem III Polskiego Radia, prowadząc liczne autorskie programy: Magazyn 4/4, Mój magnetofon, Poranek z radiem, Baw się razem z nami, Muzyczna poczta UKF, W tonacji Trójki, Zapraszamy do Trójki, Bielszy odcień bluesa, Między dniem a snem, Radio Mann, Manniak niedzielny, Manniak po ciemku, Pół perfekcyjnej płyty, Tanie granie (na śniadanie) oraz Piosenki bez granic.

• absolwent 1984r.

Jakub Władysław Wojewódzki znany jako Kuba Wojewódzki (urodzony 2 sierpnia 1963 w Koszalinie) – polski dziennikarz muzyczny, telewizyjny, radiowy i prasowy, publicysta, satyryk, felietonista, showman, perkusista. Związany z telewizją TVN, Rock Radiem i tygodnikiem Polityka.

Karierę telewizyjną rozpoczynał w programie "Rockandroller" w TVP1.

Następnie pojawił się w programie Halo-Gramy emitowanym przez Polsat. Był trzykrotnie (w pierwszej, drugiej i czwartej edycji) jurorem w programie Telewizji Polsat "Idol". W edycji trzeciej jego miejsce zajęli Marcin Prokop i Maciej Maleńczuk. Był także jurorem w konkursie World Idol, pojedynku zwycięzców krajowych edycji "Idola" z całego świata.

Od września 2006 pracuje w TVN, gdzie prowadzi swój autorski talk-show zatytułowany "Kuba Wojewódzki". W latach 2002-2006 swój program prowadził w Polsacie. Przez trzy sezony był również jurorem w programie TVN "Mam talent!" W 2007 roku był też sędzią w specjalnym odcinku "Tańca z gwiazdami" – "Najpiękniejsze tańce", gdzie wraz z Szymonem Majewskim i Kazimierą Szczuką oceniał taniec jurorów programu.

W 2005 oraz 2009 został nominowany do nagrody Telekamery w kategorii Rozrywka. Zdobył Wiktora 2009 w kategorii Osobowość Telewizyjna ex aequo z Grażyną Torbicką[4]. Juror programu X-Factor Polska.

• absolwent 1965r.

Andrzej Marian Olechowski (urodzony 9 września 1947 w Krakowie) – polski polityk i ekonomista. Minister finansów w 1992 oraz minister spraw zagranicznych w latach 1993–1995. Kandydat na Prezydenta RP w 2000 i w 2010, jeden z założycieli Platformy Obywatelskiej.

W młodości był kierownikiem artystycznym zespołu Trzy Korony, dziennikarzem radiowym i prezenterem muzycznym programu III Polskiego Radia.

Ukończył studia ekonomiczne w Szkole Głównej Planowania i Statystyki (obecnie SGH) w Warszawie, w 1979 uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych[2] na podstawie rozprawy Niestabilność eksportu i jej rozmiary – badanie dla krajów europejskich w latach 1960–1974.

W 1973 rozpoczął pracę w sekretariacie Konferencji Narodów Zjednoczonych ds. Handlu i Rozwoju (UNCTAD) w Genewie. W latach 1978–1982 kierował Zakładem Analiz i Prognoz w Instytucie Koniunktur i Cen Handlu Zagranicznego. W latach 1982–1984 ponownie pracował w UNCTAD, zaś w latach 1985–1987 był pracownikiem Banku Światowego. W okresie pracy w instytucjach międzynarodowych współpracował z wywiadem (Departament I MSW). Był kontaktem operacyjnym Gromosława Czempińskiego.

W 1987 powrócił do pracy w Polsce, objął funkcję dyrektora departamentu w Ministerstwie Współpracy Gospodarczej z Zagranicą. W 1989 brał udział w obradach Okrągłego Stołu po stronie rządowej w zespole ds. gospodarki i polityki społecznej. W latach 1989–1991 pełnił funkcję pierwszego zastępcy prezesa Narodowego Banku Polskiego.

• absolwent 1971r.

Marek Goliszewski (urodzony 10 listopada 1952 w Warszawie) – polski działacz gospodarczy, założyciel i prezes Business Centre Club.

W młodości uprawiał wyczynowo zapasy, brał udział m.in. w Letniej Uniwersjadzie 1973 w Moskwie. Ukończył studia w Szkole Głównej Planowania i Statystyki, a także podyplomowe studia z zakresu dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim.

Od 1979 związany z Polskim Towarzystwem Ekonomicznym. Od 1982 publikował artykuły gospodarcze w tygodniku "VETO". Został członkiem Międzynarodowej Federacji Dziennikarzy z siedzibą w Brukseli. W 1988 współtworzył i został redaktorem naczelnym czasopisma "Konfrontacje", wydawanego przez RSW "Prasa-Książka-Ruch" na zlecenie Rady Krajowej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego. W 1989 stanął na czele Polskiej Fundacji Klubu Rzymskiego.

Po przemianach politycznych zaangażowany w działalność organizacji pozarządowych i organów doradczych. W 1991 był inicjatorem powołania Business Centre Club, od tego czasu pełni funkcję prezesa zarządu tej organizacji gospodarczej. Został członkiem m.in. zarządu Towarzystwa Polska-Wschód (1993), Społecznej Rady Planowania przy Centralnym Urzędzie Planowania (1994), Polskiego Forum Akademicko-Gospodarczego (1993), Rady Integracji Europejskiej (1996), Narodowej Rady Integracji Europejskiej (2002), a w 2010 prezesem Stowarzyszenia Euro-Atlantyckiego. Objął też funkcję wiceprzewodniczącego Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych.

Organizował Forum Dialogu, skupiające różne podmioty społeczne (związki zawodowe, stowarzyszenia i inne). W wyborach w 2001 bez powodzenia kandydował do Senatu z ramienia Bloku Senat 2001 (z rekomendacji Unii Wolności). W 2011 ponownie bezskutecznie ubiegał się o mandat senatora (z ramienia Obywateli do Senatu).

W 2012 prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[5][6]. Jest autorem książki Stąd do przyszłości (Wydawnictwo Studio Emka, Warszawa 2005). Nagradzany za działalność społeczną, m.in. tytułem Przyjaciel Ludzi Bezdomnych (1996) i Laurem Stokrotek Dobroci (2005).

• absolwent 1984r.

Małgorzata Walewska (ur. 5 lipca 1965 w Warszawie) – polska śpiewaczka, mezzosopranistka.

W 1994 ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Warszawie, w klasie prof. Haliny Słonickiej, zdobywając już w trakcie studiów pierwsze nagrody na międzynarodowych konkursach, między innymi we Wrocławiu i Las Palmas. W 1991 rozpoczęła współpracę z Teatrem Wielkim w Warszawie. W latach 1996–1998 występowała na deskach wiedeńskiej Staatsoper, gdzie śpiewała u boku takich artystów jak: Luciano Pavarotti, Placido Domingo, Simon Estes, Luis Lima, Bernhard Weikl, Thomas Hampson, Edita Gruberová. Ma na koncie występy w wielu teatrach operowych Europy i Stanów Zjednoczonych oraz udziały w licznych festiwalach. Jej ostatnim sukcesem był debiut na deskach Royal Opera House w Londynie, gdzie wcieliła się w rolę Azuceny z opery Trubadur Verdiego.

W zestawieniu amerykańskiego tygodnika „Time” w 1999 roku została zaliczona do grona dziesięciu najsławniejszych Polaków jako „jedna z gwiazd, które oświetlą Polsce drogę w następne tysiąclecie”. W konkursie „Perły Polskiej Gospodarki 2008” została uhonorowana „Perłą Honorową” za krzewienie kultury polskiej na świecie.

Od 16 października 2010 członek Honorowego Komitetu Rozwoju Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej im. św. Jana z Dukli.

Od 2014 zasiada w jury programu Twoja twarz brzmi znajomo.

• absolwent 1968r.

Jan Parys (ur. 23 grudnia 1950) – polski polityk, socjolog i publicysta, były minister obrony, rektor Toruńskiej Szkoły Wyższej

Studiował filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. W 1973 ukończył studia socjologiczne na Wydziale Nauk Społecznych UW. Uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w dziedzinie socjologii. Zajmował się problematyką krajów trzeciego świata. Współautor książki-wywiadu z o. Józefem M. Bocheńskim OP Między logiką a wiarą, opracowanej na podstawie rozmowy przeprowadzonej we Fryburgu w 1986.

W 1989 rozpoczął pracę w Centralnym Urzędzie Planowania na stanowisku dyrektora gabinetu szefa tego urzędu, a następnie pracował jako dyrektor generalny CUP, odpowiedzialny za politykę gospodarczo-obronną.

W grudniu 1991 z rekomendacji Porozumienia Centrum objął stanowisko ministra obrony narodowej w rządzie Jana Olszewskiego. Opowiadał się za zbliżeniem Polski do struktur NATO i jak najszybszym opuszczeniem terytorium Polski przez jednostki armii rosyjskiej oraz weryfikacją kadry dowódczej Wojska Polskiego pod kątem jej poparcia dla integracji z NATO. Popadł w konflikt z prezydentem Lechem Wałęsą dążącym do utrzymania osobistej kontroli prezydenta nad siłami zbrojnymi.

• absolwent 1975r.

Tomasz Lipiński (urodzony 21 sierpnia 1955 w Warszawie) – polski muzyk rockowy (wokalista, autor tekstów, kompozytor i gitarzysta), lider i współzałożyciel zespołów Brygada Kryzys, Tilt i Fotoness. Od 2011 zasiada w Radzie Akademii Fonograficznej ZPAV w sekcji muzyki rozrywkowej.

Sam określa siebie mianem od dziecka nieprzystosowanego, niepotrafiącego podporządkować się szkolnym zasadom. Wychowywany tylko przez pracującą matkę. Swojego ojca, Eryka Lipińskiego, poznał dopiero mając 8 lat.

Ukończył liceum im. Tadeusza Czackiego w Warszawie (matura 1975). Studiował na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, którą porzucił by realizować swoją pasję muzyczną.

Udzielał się w zespole Izrael, nagrał solowy album (Nie pytaj mnie z 1994). W latach 1991–1993 pisał felietony dla czasopisma „Tylko Rock”. Był dyrektorem marketingowym BMG Poland (1993), redaktorem naczelnym „Aktivista” (2000). Wystąpił w kilku drugoplanowych rolach aktorskich, jest autorem muzyki do kilku filmów dokumentalnych i piosenek filmowych (m.in. do filmu Psy2, Słodko gorzki, za którą dostał w 1996 nagrodę na XXI Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni i do filmu Reich – wszystkie w reż. Władysława Pasikowskiego).

• absolwent 1973r.

Ewa Smuk Stratenwerth (urodzona 21 sierpnia 1954 roku w Warszawie) – polska ekolog i społeczniczka.

Skończyła antropologię na UW. Pracowała w Ośrodku Edukacji Ekologicznej EKO-OKO (przy Ośrodku Kultury Ochoty), była jednym z inicjatorów akcji Rodzić po Ludzku. Od 1993, wraz z mężem, mieszka w gospodarstwie ekologicznym w Grzybowie; prowadzi edukację ekologiczną i działa społecznie (warsztaty dla dzieci, szkoły ludowe dla kobiet wiejskich i in.); wchodzi w skład zarządu Stowarzyszenia Ekologiczno-Kulturalnego „Ziarno”. i jest dyrektorem ośrodka „Arka” będącego własnością stowarzyszenia; wydaje lokalną gazetę „Wieści znad Wisły”. Od roku 1998 członek Stowarzyszenia Innowatorów Społecznych „Ashoka”.

• 1993 – „Parasol Szczęścia” (nagroda przyznawana przez miesięcznik „Twoje Dziecko”)
• 1998 – WWSF (Women's World Summit Fundation) Prize for Women’s Creativity in Rural Life
• 2004 – Srebrny Krzyż Zasługi (za zasługi w działalności na rzecz społeczności lokalnej)
• 2007 – tytuł „Niezwykłej Polki” województwa mazowieckiego
• 2010 – Złoty Krzyż Zasługi
• 2011 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• 2011 – tytuł "Człowieka Roku 2011 Polskiej Ekologii"

• absolwent 1976r.

Katarzyna Nazarewicz (urodzona w 1958) – polska dziennikarka, psycholog kliniczny.

W 1985 r. rozpoczęła pracę jako reporter prasowy. Od 1991 r.[1] współpracuje z TVP. Od 2002 r. współpracowała jako scenarzysta w programie Pytanie na śniadanie. Do lipca 2008 w TVP1 prowadziła program Kawa czy herbata? oraz program medyczny Zdrowo z Jedynką. Do końca listopada 2008 pracowała w Polskim Radiu jako komentator. 28 marca 2008 została zastępcą redaktora naczelnego w miesięczniku Machina. Od 1 września 2008 prowadziła program publicystyczny „Puls Kultury” w TV Puls.

Pełniła obowiązki redaktor naczelnej miesięcznika Premiery, Na żywo, Marie Claire, Expressu Wieczornego i (dwukrotnie) tygodnika Naj. Była również zastępczynią redaktora naczelnego Super Expressu i Machiny. Pełniła funkcję dyrektora wydawniczego magazynów Playboy i Voyage.

Dziennikarstwo prasowe i telewizyjne uzupełnia o nowe media kierując portalem internetowym Kulisy.pl, który utworzyła i prowadziła jako redaktor naczelna od sierpnia 2008. Od stycznia 2009 szefowa redakcji społeczno-poradnikowej PR1 TVP S.A., kieruje weekendowym wydaniem programu „Kawa czy herbata?”.

• absolwent 1986r.

Lech Włodzimierz Jaworski (ur. 16 stycznia 1966 w Warszawie) – polski polityk, samorządowiec, doktor nauk prawnych, członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w latach 2001–2005, od 2006 do 2007 przewodniczący Rady Warszawy.

Ukończył XXVII Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Czackiego w Warszawie, a następnie studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W 2003 uzyskał na WPiA UW stopień doktora nauk prawnych na podstawie pracy Utwór pracowniczy. Zakres nabycia przez pracodawcę prawa w świetle art. 12 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (promotorem był Jan Błeszyński). Specjalizuje się w prawie autorskim. Pracuje jako adiunkt i wykładowca w Instytucie Prawa Cywilnego UW, wykładał na Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku. Jest także m.in. przewodniczącym rady fundacji "Media Pro Bono" i opiekunem Koła Naukowego "Forum Publicum", działającego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Publikuje prace z zakresu prawa cywilnego (w tym autorskiego i handlowego), prawa medialnego, prawa pracy i procedury administracyjnej (m.in. w "Przeglądzie Ustawodawstwa Gospodarczego", "Monitorze Prawniczym" i innych).

Przez kilka lat pracował w Telewizji Polskiej. Zajmował m.in. stanowisko kierownika obsługi prawnej programu satelitarnego TV Polonia. W latach 1993–1996 pracował w biurze Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, pełnił funkcję naczelnika Wydziału Polityki Programowej, był p.o. dyrektora oraz wicedyrektorem Departamentu Prawno-Organizacyjnego oraz szefem Zespołu Koncesyjnego. W latach 1997–2001 zasiadał w radzie nadzorczej TVP S.A. Od 1998 do 2001 był dyrektorem Biura Prawno-Organizacyjnego oraz zastępcą ds. prawnych dyrektora biura zarządu Polskiej Agencji Informacyjnej S.A. W latach 2000 – 2002 był członkiem Komitetu Honorowego Mazowieckiej Akademii Kultury. Społecznie pełnił funkcję członka Rady Programowej Komentarza do Dziennika Ustaw.

• absolwent 1971r.

Alicja Resich-Modlińska (urodzona 30 stycznia 1955 w Krakowie) – polska dziennikarka, prezenterka telewizyjna, publicystka i tłumaczka.

Jest absolwentką filologii angielskiej na Uniwersytecie Warszawskim.

Pracę w mediach rozpoczynała od przygotowywania audycji w radiowej Trójce. Prowadziła tam między innymi Wywiady spod estrady, przygotowywane wspólnie z Wojciechem Mannem, była też związana z trójkowym programem Nie tylko dla orłów.

W TVP była gospodynią talk-show Wieczór z Alicją. Prowadziła też takie programy jak: Na wyłączność, Telewizja śniadaniowa, Kawa czy herbata? i Pytanie na śniadanie - porannym programem TVP2 kierowała w latach 2007-2012. Od marca 2014 prowadzi program A'la show w TVP Rozrywka.

• absolwent 1977r.

Sergiusz Najar (urodzony 28 lutego 1959) – polski menedżer i polityk, były wiceminister infrastruktury i spraw zagranicznych.

W 1983 ukończył studia na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego. Odbył następnie studia podyplomowe na Wydziale Ekonomicznym UW (1994), a także w Centrum Europejskim UW i Uniwersytetu w Maastricht (2000).

Od 1982 pracował etatowo w strukturach uczelnianych i naczelnych Socjalistycznego Związek Studentów Polskich i Zrzeszenia Studentów Polskich. Był m.in. przewodniczącym rady uczelnianej SZSP na Uniwersytecie Warszawskim i kierownikiem wydziału zagranicznego w centrali ZSP. Pełnił funkcję przedstawiciela tej ostatniej organizacji w sekretariacie Międzynarodowego Związku Studentów w Pradze. Od 1977 do 1990 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

Na początku lat 90. pracował m.in. jako dyrektor biura w Polskim Komitecie Olimpijskim i doradca ministra edukacji narodowej. Wkrótce przeszedł do pracy w biznesie, był wicedyrektorem gabinetu prezesa Banku Handlowego w Warszawie. W latach 1996 – 1997 wchodził w skład zarządu Nafty Polskiej. Następnie przez trzy lata był dyrektorem zarządzający ds. prywatyzacji w Banku Handlowym. W 2000 objął stanowisko dyrektora generalnego ds. bankowości przedsiębiorstw w Citibanku w Pradze. W latach 1996 – 2001 był współorganizatorem i pierwszym prezesem zarządu Fundacji Bankowej im. Leopolda Kronenberga.

W sierpniu 2002 został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Infrastruktury. W październiku 2003 przeszedł na tożsame stanowisko w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W styczniu 2005 złożył rezygnację.

Również w 2005 został prezesem zarządu Banku Ochrony Środowiska, odwołano go z tej funkcji jeszcze w tym samym roku. Od 2006 obejmował kierownicze stanowiska w polskich oddziałach zagranicznych przedsiębiorstw. W 2007 został dyrektorem oddziału bankowości transgranicznej w BRE Banku. Powoływany też w skład rad nadzorczych banków i innych spółek prawa handlowego.

W 2009 bez powodzenia jako bezpartyjny kandydat z listy SLD-UP ubiegał się o mandat posła do Parlamentu Europejskiego w okręgu dolnośląsko-opolskim, uzyskując 4477 głosów. Był jednym z działaczy Stowarzyszenia Ordynacka, pełnił funkcję wiceprzewodniczącego tej organizacji.

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1999). Wyróżniony Złotym Krzyżem "Za Zasługi dla ZHP" oraz odznaczeniami resortowymi i nagrodami przyznawanymi przez organizacje społecznego i gospodarcze.

• absolwent 1953r.

Stanisław Tym pseud. Andrzej Kill (ur. 17 lipca 1937 w Małkini Górnej) – polski satyryk, aktor, komediopisarz, reżyser i felietonista.

W latach 50. XX wieku studiował w Warszawie, m.in. chemię na Politechnice Warszawskiej, przetwórstwo na SGGW, a także na Wydziale Aktorskim PWST. W czasie studiów pisał teksty i występował w kabaretach studenckich. Był też bramkarzem i szatniarzem w klubie Stodoła. W latach 1960 - 1972 był aktorem, autorem i reżyserem warszawskiego Teatru STS, oraz Kabaretu Owca. W latach 1984-1986 dyrektor Teatru Dramatycznego w Elblągu.

Autor wielu sztuk teatralnych, skeczy (jednym ze słynniejszych jest Ucz się Jasiu w wykonaniu Jana Kobuszewskiego, Wiesława Gołasa i Wiesława Michnikowskiego, prezentowany w kabarecie "Dudek") i słuchowisk radiowych, a także scenariuszy do filmów Stanisława Barei, w których również występował i był współreżyserem. Odtwórca roli kaowca w filmie Marka Piwowskiego Rejs. Współautor i aktor kabaretów Owca, Dudek, Lopek i Wagabunda.

W drugiej połowie lat 90. pisał felietony do tygodnika Wprost, dziennika Rzeczpospolita, obecnie stały felietonista Polityki.

Laureat wielu nagród, m.in. za najlepszy scenariusz do filmu Rozmowy kontrolowane na FPFF w Gdyni w 1992 roku, Nagrody Kisiela dla najlepszego publicysty w 1998, nagrody telewizyjnego Pegaza "za poczucie humoru i przenikliwość umysłu" w 2002 roku.

W 2005 ukazał się zbiór jego tekstów i rysunków, pod tytułem "Mamuta tu mam" (który jest palindromem). Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

• absolwent 1991r.

Marlena Zynger (z domu Marczewska, ur. 25 grudnia 1972r., związana z Warszawą i Suchedniowem) - poetka; autorka trzech tomów poetyckich: "Każdemu wolno mówić", "Czas śpiewu kobiety. Odsłona pierwsza" i "Do-tykanie/ Tick-touching" oraz publikacji m. in. w "Poezji Dzisiaj", "Gazecie Kulturalnej", "Dzienniku Polskim", "The Polish Observer", "Papermint. Magazyn o książkach", w "Kurierze Warszawskim" i w "Kurierze Wileńskim". Jej wiersze tłumaczone były na język rosyjski, litewski, bułgarski, francuski i angielski.

Laureatka XIII Światowego Dnia Poezji UNESCO. 11 kwietnia 2013r. odebrała w Muzeum Literatury im. A. Mickiewicza w Warszawie nagrodę ZŁOTE PIÓRO oraz tomik wierszy wydany w dwóch językach, polskim i angielskim pt. "DO-TYKANIE/ TICK-TOUCHING" (tłum. Anita i Andrew Fincham/ Wydawnictwo Książkowe "IBIS").

W lipcu 2013 roku została redaktorem naczelnym pisma literacko-kulturalnego "LiryDram".

W październiku 2013 roku objęła stanowisko Wiceprezesa Stowarzyszenia Promocji Polskiej Twórczości.

Na podstawie wierszy poetki powstał spektakl pt. "Czas śpiewu kobiety. Odsłona pierwsza" pokazany m. in. w warszawskim klubie Hybrydy, w Teatrze Żydowskim, w zakopiańskim Teatrze Witkacego, krakowskim Loch Camelot oraz w katowickim Teatrze Korez.

• absolwent 2000r.

Agnieszka Drotkiewicz (urodzona w 1981) – ukończyła stosunki międzykulturowe oraz kulturoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim. Opublikowała powieści „Paris London Dachau”, „Dla mnie to samo” i „Teraz”. Opublikowała także trzy zbiory rozmów: dwa wspólnie z Anną Dziewit („Głośniej! Rozmowy z pisarkami” oraz „Teoria trutnia i inne”) a sama - "Jeszcze dzisiaj nie usiadłam". W sezonie 2009/2010 była kuratorką cyklu spotkań literackich „Daleko od Wichrowych Wzgórz” w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. Redaktorka książki podsumowującej te spotkania -"Daleko od Wichrowych Wzgórz" oraz dramatu pod tym samym tytułem wystawionego w Teatrze Dramatycznym w reżyserii Marcina Libera.

• absolwent 1975r.

Adam Pomorski (urodzony 16 maja 1956 w Warszawie) – polski tłumacz literatury pięknej z rosyjskiego, niemieckiego, angielskiego, białoruskiego i ukraińskiego, eseista, krytyk literacki. Prezes Polskiego PEN Clubu (od 2010).

Ukończył studia socjologiczne na Uniwersytecie Warszawskim. Tłumaczyć zaczął w latach 70., najpierw z rosyjskiego. W 1983 debiutował jako poeta. Po 1989 pracował w Instytucie Studiów Politycznych PAN. Od 1999 jest wiceprezesem, a od 2010 prezesem polskiego PEN Clubu. Od 2008 należy do jury Nagrody Mediów Publicznych w dziedzinie literatury pięknej COGITO. W 2011 uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim stopnień doktora nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa na podstawie pracy Anna Achmatowa – „Drogą wszystkiej ziemi”. Poezja. Proza. Dramat.

Marcin Iwiński	Michał Kiciński

• absolwent 1993r.

W najnowszym rankingu najbogatszych Polaków według dwutygodnika Forbes znalazło się dwóch przedstawicieli branży gier. Są to założyciele firmy CDP.pl (dawniej CD Projekt) - Michał Kiciński oraz Marcin Iwiński. Pierwszy z wymienionych został sklasyfikowany na 98. miejscu z majątkiem szacowanym na 220 mln zł, a drugi nieco wyżej, bo na 96. miejscu (225 mln zł). Nie jest to pierwsze wyróżnienie tego typu dla obu przedsiębiorców. Forbes uznał ich kilka lat temu za „Graczy Roku 2012”, a Kiciński pojawił się już w podobnym rankingu, przygotowanym przez redakcję tygodnika Wprost za rok 2011.

Naturalnie to tylko część wyróżnień zebranych przez obu biznesmenów. Dla nas najważniejszy jest jednak fakt, że dzięki ich staraniom na rynku ukazują się kolejne znakomite produkcje. Wystarczy wspomnieć obecne w sklepach dwie części serii Wiedźmin oraz niesamowicie wyczekiwanego Wiedźmina 3, zapowiadającego się na jedną z najlepszych produkcji bieżącego roku. Warto także nadmienić, że studio CD Projekt Red pracuje również nad grą Cyberpunk 2077, która zadebiutuje nie wcześniej, niż w 2015 roku.

• Wywiad w serwisie wyborcza.biz
• Profil na stronie Forbes
• Profil na stronie Twarze Biznesu